ماجراجویی اردوغان و وخامت اوضاع شمال سوریه

به گزارش راهبرد معاصر، منابع سوری اعلام کردند که نیرو‌های ترکیه مواضع ارتش سوریه را در شهر «سراقب» در ادلب، با سلاح سنگین هدف قرار دادند و نیرو‌های ارتش سوریه هم مواضع نیرو‌های ترکیه در اطراف مرکز دیده بانی ترکیه در روستای «سان» در غرب شهر سراقب را گلوله باران کرد.

از سوی دیگر توپخانه ارتش ترکیه، روستا‌های «الربیعات» در حومه «ابوراسین» و «زرکان» در استان حسکه را گلوله باران کرد.

وخامت اوضاع شمال سوریه

در همین ارتباط، روسیا الیوم در گزارشی از بغرنج شدن اوضاع شمال با توجه به ارسال تجهیزات و مهمات گسترده از سوی ترکیه به استان ادلب خبر داد.

طبق این گزارش؛ ترکیه به دنبال پیشروی در جبهه گسترده بالغ بر ۹۱۰ کیلومتر مربع است.

بر اساس تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، آنکار نمی‌خواهد که وقت را در این باره از دست بدهد و تانک و توپ و راکت انداز و سامانه پدافندی به منطقه منتقل کرده است.

بر اساس این گزارش، آخرین لشکرکشی ترکیه به زمستان سال ۲۰۲۰ در جریان عملیات موسوم به «سپر فرات» بود.

این رسانه روس گزارش داد: کارشناسان بر این باورند که آنکارا به دنبال رفع تهدید کرد‌ها سوری در شمال سوریه است. ترکیه در سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بر برخی مناطق مسلط شدند و در حال حاضر از «بندر خان» تا «راس العین» و «جرابلس» تا ساحل دریای مدیترانه مسلط هستند. باوجود این منطقه واقع میان «جرابلس و بندرخان» در دست کرد‌های سوری است. از اهداف اصلی عملیات آتی شهرک «کوبانی» واقع در ۴۱۵ کیلومتری شمال شرق دمشق است. کرد‌های سوری از این شهر از سال ۲۰۱۲ دفاع می‌کنند.

آنکارا به دنبال سیطره بر منطقه واقع در جنوب «کوبانی» به منظور ملحق کردن دو منطقه تحت کنترل خود و یافتن جای پایی در شمال سوریه است.

ترکیه علت این عملیات نظامی خود را تشدید حملات کرد‌های سوری به نیرو‌های ترکیه می‌داند.

روسیاالیوم گزارش داد: هدف دیگر ترکیه فراهم آوردن پوشش برای تروریست‌های مورد حمایت خود در ادلب است.

برکسی پوشیده نیست که ارتش سوریه طی ماه‌های اخیر موضع خود را تقویت کرده است و به دنبال آزادسازی ادلب است به ویژه که ادلب دچار هرج و مرج و آشفتگی است.

نیرو‌های ارتش سوریه در زمستان و بهار ۲۰۲۰ طی عملیاتی گسترده، بیش از ۳۵ منطقه مسکونی و ۳۲۰ کیلومتر مربع از اراضی ادلب را آزاد کردند.

در اواخر ماه دسامبر، ارتش سوریه بر شهر «معره النعمان» در جنوب شرق استان ادلب مسط شد و بخش اعظم جاده حماه به حلب را به کنترل خود درآورد. در پنجم فوریه وارد شهر «سراقب» در تقاطع جاده حلب به حماه و حلب به لاذقیه شد.

این موضوع ناخرسندی آنکارا را به دنبال داشت و از دمشق خواست که نیروهایش را به مواضع قبلی عقب بکشد که سوریه به درخواست غیرقانونی آنکارا وقعی نگذاشت.

از این رو ارتش ترکیه و تروریست‌های وابسته به آن به ارتش سوریه حمله کردند و در مقابل نیرو‌های ارتش سوریه یک ستون نظامی ترکیه را هدف قرار داد که بر اثر آن ۳۳ نظامی و افسر کشته شدند.

پس از آن بود که آنکارا عملیات «درع الربیع» را با استفاده از پهپاد‌های هجومی بیرقدار در سطح گسترده انجام داد.

ارتش سوریه دست از عملیات برداشت و اوضاع در پنجم مارس تثبیت شد و این پس از گفتگو روسای جمهوری روسیه و ترکیه در مسکو درباره آتش بس بود.

پوتین و اردوغان بر پایان اقدامات جنگی و ایجاد گذرگاه امن در طول جاده «ام ۴» لاذقیه به حلب توافق کردند و گشت‌های مشترک روسیه و ترکیه برقرار شد.

در ادامه این گزارش آمده است: روسیه منافع خاص خود را در منطقه دارد که با منافع ترکیه همیشه سازگاری ندارد.

اخیرا رسانه‌ها تصاویری از جنگنده «سوخو ۳۵» روسیه در پایگاه هوایی قامشلی در شمال سوریه منتشر کردند که تاکنون از سوی روس‌ها به کار گرفته نشده بود و این به مثابه هشدار به ترکیه بود با این حال مشخص نیست که ترکیه تا کجا پیش خواهد رفت.

در ادامه این گزارش به تمدید عملیات ارتش ترکیه در عراق و سوریه تا اکتبر ۲۰۲۳ از سوی پارلمان ترکیه اشاره شده است و اینکه نمایندگان حزب عدالت و توسعه حاکم و حزب جنبش ملی با آن موافقت و حزب معارض خلق و حزب دموکراتیک خلق حامی کرد‌ها با آن مخالفت کردند.

کاملا مبرهن و روشن است که اردوغان به متحدان سیاسی خود تکیه دارد و امیدوار است که با جنگ پیروز کوچک، پایگاه مردمی خود را بالا ببرد.

در ادامه این گزارش آمده است: این حمله احتمالی ترکیه با منافع آمریکا در تضاد است، زیرا آمریکا حامی کرد‌های سوری است و آن‌ها را متحد خود از مدت‌ها قبل می‌داند. شاید آنکارا به دنبال متشنج کردن اوضاع به منظور گرفتن برگه‌های برنده بیشتر در مذاکرات میان اردوغان و بایدن است که در «گلاسکو» در حاشیه نشست مربوط به تغییرات آب و هوایی از یکم تا ۱۲ نوامبر برگزار خواهد شد./تسنیم